Didandadidindandoedaw

Verdorie he, ik had mijn Carrie Bradshaw-gehalte wel een pak hoger ingeschat toen ik deze site oprichtte, maar blijkbaar ben ik mijn blog alweer superhard aan het verwaarlozen (nvdr, Carrie Bradshaw schreef geen blog, maar een column, om de die-hardfans van SATC niet tegen de schenen te schoppen).

We zijn 5 dagen ver in dit nagelnieuwe jaar, maar in Tunesië zou je haast kunnen vergeten dat er zoiets als Nieuwjaar bestaat; niks geen vuurwerk, nergens glaasjes met bubbels, nougatbollen aan feestjes, echt een sisser dus. Ook eerder in december toen de moslims het jaar 1432 verwelkomden kwamen er geen feestelijkheden aan te pas, doodzonde...

Maandag ben ik weer met school begonnen, na twee heerlijke weekjes vakantie (velen onder jullie zullen denken: "Kaatje, ben jij nu in feite niet voor een heel jaar op vakantie?" maar daar ga ik niet volledig mee akkoord), en ik heb last van een keerpunt-dipje. Binnen enkele dagen zit ik net in de helft van deze uitwisseling, en de gedachte van: "Oké, ik heb het nu wel gezien, wat nu?" spookt af en toe door m'n hoofd. Gelukkig heeft dat ook als gevolg dat ik begin na te denken over mogelijke studiekeuzes, wat een vooruitgang!
Niet dat ik al per sé huiswaarts wil keren, ik zou eigenlijk nog het liefst van al nu naar een ander land vertrekken, maar ja, dat is niet de bedoeling he.

Op school hadden we voor de vakantie natuurlijk ook examens. Behoorlijk gemakkelijk (al zijn mijn punten niet allemaal even schitterend), en pff, het Tunesische schoolsysteem, daar zou ik echt nen boek over kunnen volschrijven met wat er aan moet veranderen! Zeker nu ik ben teruggekeerd denk ik: dit is nutteloos, ik zou wel interessantere dingen kunnen gaan doen, maar ja, dat is niet de bedoeling he.

Voor de volledigheid zijn dit mijn examenpunten (op 20):
- Science de la Terre et de la Vie: 11
- Frans: 18,5
- Engels: 18,25
- Technique: 14
- Physique & Chimie: 9,5
- Physique Travaux Pratiques: 18 (I believe in miracles, want ik heb dus een circuit (ben het nederlandse woord kwijt, als ik het al ooit heb gekend) in elkaar kunnen steken met een ampèremeter, voltmeter, resistor en wat nog meer)
- Math: 12
- Sport: weet ik niet (ons examen was een soort van balletdansje uitvoeren, niet vermoeiend en behoorlijk belachelijk)
Mijn gemiddelde is 13, 55 maar die schoolresultaten laten me eigenlijk echt koud.

Over koud gesproken: dat is het hier ook in Tunesië! Brrrr, vooral binnenshuis en op school is het barsja beerda (heel koud), omdat ze hier nog nooit van centrale verwarming hebben gehoord. Maar ik denk dat het niet lang meer zal duren of ik zal weer over de aanhoudende hitte zitten te zeuren, dus ik klaag niet.

Mijn Arabisch gaat echt amper vooruit denk ik, maar het kan ook zijn dat het gewoon zo traag gaat dat ik het niet merk, maar dat het dus toch wel vooruit gaat :) Laat ons dat hopen, inchallah.
Met de familie vlot het niet echt, begin vorige maand heb ik een keer uitgelegd aan mijn gastvader dat wanneer ik aan tafel zit bijvoorbeeld ik me nooit aangesproken voel, ze zitten (vooral de moeder en de dochter) gewoon onder elkaar te praten. De situatie is niet echt veranderd, maar soit, ik ondervind gewoon dat ik mijn familie niet zo'n supertoffe mensen vind, tant pis.
Mijn nonkel, mensen van AFS, andere gastfamilies, er zijn in Tunesië wel toffe peren hoor, jammer dat het niet zo botert met mijn familie maar ik ben te moe om me onnatuurlijk te gaan aanprijzen als supertoffe gastdochter als ze nul komma nul blijk van interesse tonen he. (Al menen ze het waarschijnlijk wel goed hoor. Allez ja, pff! Ik kan het niet goed uitleggen!)

In de vakantie hebben we ook Kerst gevierd, nu ja, AFS organiseerde een 'feestje' op restaurant, het viel wel mee, en enkele uitstappen gemaakt (naar Tabarka, Aïn Drahem, Carthago, Sidi Bou Said en Tunis), maar ik zal jullie niet vervelen met uitgebreide verslagen.

Ik wens voor mijn trouwe lezers dat dit jaar aangename dingen met zich meebrengt (mooie examenresultaten, weinig tot geen stress, een goed boek, een leuke cd, fijne momenten, ...) en voor je het weet ben ik er weer, als dat geen hartverwarmende gedachte is :)

Kaatje

P.S.: Ik vond geen geschikte titel voor dit blogbericht