Op 17 december was er een jongeman van 26 (met een universitair diploma) groenten en fruit aan het verkopen in een stadje in Midden-Tunesië. Hij had hier echter geen vergunning voor. Gevolg: de politie maande hem hardhandig aan zijn boeltje te pakken. De tragiek is hier dus dat hij ondanks zijn opleiding geen werk kan vinden (in Tunesië is er dus kweetnieoeveel werkloosheid). Hierop steekt de kerel zichzelf in brand (bij wijze van zelfmoordaanslag). Hij wordt opgenomen in het ziekenhuis, de (gehate) president bezoekt hem en belooft in 2 jaar 300.000 jobs te creëren (dat is 17 per uur). De jongeman sterft enkele dagen later, en er volgen nog meer zelfmoordaanslagen in die trant.
Gevolg: in dat stadje waar het begon (Kasserine) komen de mensen in opstand. Eerst tegen de werkloosheid, maar eigenlijk gewoon in het algemeen tegen die president (Ben Ali) en zijn corrupte familie. (Wel even zeggen: dit is het verhaal hoe ik het hoor van de Tunesische mensen he) De politie daar reageert echter (veel te) fel, en er sterven 50 mensen!
Gevolg: er is protest tegen dit overdreven geweldgebruik en tegen de werkloosheid én de regering, het hele boeltje. Maandag ging ik naar school, maar de studenten hielden een kleine zitstaking, de lessen werden geannuleerd (op andere plaatsen waren al enkele scholen dicht). 's Avonds volgt het bericht van de overheid: alle scholen en universiteiten gaan dicht voor onbepaalde duur.
Gevolg: ik heb al een weekje vakantie :)
Dinsdag: in Tunis (best ver van Kasserine) komen er mensen op straat om nog wat te betogen tegen a) de werkloosheid + de regering en b) het overdreven geweldgebruik van de politie + voor vrije meningsuiting enzoverder. Op deze betogingen wordt weeral streng gereageerd door de politie. Op de nationale televisie zie je er niks van (de media in Tunesië wordt allemaal beheerst door de partij van de president => niks geen persvrijheid (daarom is ook youtube geblokkeerd hier) Om iets op te vangen kijk je hier dus naar Al Jazeera (internationaal nieuws) ), op facebook des te meer filmpjes (videoboodschappen, en beelden van betogingen, en van bloederige ziekenhuisscènes, je kent het).
Woensdag: De president heeft minister van Binnenlandse Zaken de laan uitgestuurd en enkele mensen die waren opgepakt tijdens betogingen weer vrijgelaten (dit om het volk te kalmeren he) (maar de bevolking wilt die president echt weg). Het protest breidt zich van Tunis Centre Ville naar de voorsteden uit, nog wat meer betogingen in het hele land, alsook bloedgeef-acties (allez ik kan niet goed inschatten hoe veel gewonden er zo vallen bij zo'n betogingen, het is nog niet echt zo erg dacht ik, maar toch is er bloedtekort in ziekenhuizen). In die voorsteden van Tunis wordt het leger ingezet (met gewapende soldaten en tanks en al dus!). Er is avondklok; tussen 20u en 5u30 mag je niet meer buiten. Als je in geval van nood toch je huis moet verlaten, twee handen op het hoofd leggen en vooral heel rustig wandelen, niet lopen.
Donderdag: Ik krijg van AFS een mailtje: 'zie je het zitten enkele journalisten te woord te staan?' Natuurlijk zag ik dat zitten! Een beetje later belt er een journaliste (niet zo'n heel vriendelijke), maar ik weet niet voor welke krant ze werkte ofzo... Ik lees op internet dat Thomas Cook zijn toeristen wilt repatriëren, en er zijn nog wat betogingen. Ook in Mornag worden er enkele vuurtjes gestookt, en de bankautomaat is stukgeslagen. 's Avonds doet president Zine El Abidine Ben Ali een speech op de televisie. Hij zegt dat hij niet meer verkozen zal kunnen worden bij de volgende verkiezingen, dat het geweld tijdens manifestaties zal stoppen, dat de broodprijs verlaagd wordt, ... De speech wordt wel positief ontvangen, en ondanks het uitgaansverbod komen er voor- en tegenstanders van Ben Ali op straat. In de nacht van donderdag op vrijdag worden er nog 13 manifestanten gedood door veiligheidstroepen (ondanks de belofte van president eerder die avond...)
Vrijdag: Er is een reusachtige betoging in Tunis Centre Ville, misschien wel 40.000 burgers komen op straat. Ze dragen borden met daarop: 'Ben Ali, dégage!'. Het is duidelijk: de regeerperiode van de president (die al 23 jaar duurt) moet nu stoppen. De beelden van politieagenten die de betogers met matrakken bewerken zijn behoorlijk indrukwekkend. Ook worden er schoten gelost, en traangas gebruikt. Ben Ali ontslaat zijn regering en meent binnen de zes maanden verkiezingen te organiseren. Er wordt over heel Tunesië de noodtoestand uitgeroepen: het leger neemt de controle van de politie over, het is verboden om samen te komen met meer dan drie personen, de veiligheidstroepen hebben de toestemming om te schieten wanneer iemand niet gehoorzaamt. De luchthaven is omsingeld door het leger, en het luchtruim is afgesloten. Ben Ali is gevlucht, zijn eerste minister Mohammed Ghannouchi heeft de macht overgenomen en is interim-president.
Hoe het nu verder gaat, weet ik dus nog niet. Of ik binnenkort weer naar school mag? Of er nu geen betogingen meer volgen? Of deze Mohammed Ghannouchi uit ander hout is gesneden?
Voor de rest is het voor mij persoonlijk nogal een saaie bedoening: ik zit zowat opgesloten thuis, en dan nog meer bepaald in mijn kamer, mijn familie is niet zo communicatief aangelegd. Ik zou eigenlijk misschien willen veranderen van gezin, maar de programmacoördinator van AFS Tunesië was deze week druk in de weer met protesteren, wat natuurlijk een belangrijke zaak is.
Ik heb wel nog telefoon gekregen van iemand van het VTM Nieuws, ze gaan me misschien morgen bellen via Skype, dus dan ben ik te zien en te horen in jullie huiskamer! ;-)
Het lijkt me wel dat het volk blij is van Ben Ali verlost te zijn, maar ze zeggen vooral: het is nog niet gedaan. Wait and see, zeker?
Tot de volgende!
Kaatje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten